Na enige maanden van lobbyen zijn we (yesss) door de ballotagecommissie gekomen en lid geworden van ‘de eerste (de beste) Teugse Solexclub. Gelijk maar lidmaatschap betaald, want wanbetalers wacht een beste straf!

Dus de solexen zijn klaar.  In afwachting van de eerste solexrit in clubverband samen met de vrouw dik 40 km gejakkerd, geen tijd van stoppen, zo mooi!
Geen problemen, geen panne, alles loopt (nouja, toen er eentje niet meer deed moest er wat benzine bij….). Dusssss, we zijn klaar voor onze eerste tourrit, er worden geen problemen verwacht, sleutelen doet een ander maar.
De leren jassen liggen al weken te wachten, nog  even klompen gekocht. Kom op met die tourrit.

Jawel, een mailtje ontvangen: op 20 mei staat er een solexrit geplanned.
Gastheren Harjo en Mans stonden klaar met koffie en stoete en hadden zelfs aan mooi weer gedacht (hadden ze vorig jaar vergeten).
Na een rondje achtertuin van Harjo op weg naar onbekende bestemming.
Na twintig kilometer begint ut mooie ding te sputteren en houdt er dan mee op. Wat noe?
De eerste sleutelsessie, hij loopt weer. Helaas maar een paar kilometer. Na veel spontaan duw en trekwerk maar weer even gesleuteld, doet ut weer. Ik kan ondertussen uit ervaring zeggen dat meefietsen knap tegenvalt, zelfs als twee man je meesleuren! Ik had gelukkig een handdoekje bij me (rookie of roek ik).
Er is nog een boutje van de standaard zoek geraakt, tik – tik – tik bij het meetrappen.

Bij de Leemkoele aangekomen is het tijd voor een bakkie pleur. Stiekum twee flesjes AA gekocht en achterover geslagen als tegenwicht voor het verloren zweet.
We vertrekken, de solex loopt…. een paar kilometer. Bij tankstation even prutsen en motortje loopt weer. Ik dacht dat de benzine misschien verontreinigd zou zijn, heb er verder geen verstand van (blijf er dan af), er waren er wel een paar die dat ook dachten.
Voor de IJsselbrug bij Zwolle hadden we er tabak van, tankje eraf, alle leidingen doorblazen, benzine eruit, nieuwe erin, doorgaan! Loopt weer, tot onder aan de IjJselbrug in Zwolle.
Benzinepomp eraf, alles doorblazen (er kwamen mooie tools tevoorschijn, iets met stikstofpatronen ofzo…), maar het membraanplaatje heeft toch een holle kant? Nauwelijks te zien, maar moet er misschien toch wel andersom in?
Alles in elkaar en lopen weer, nog steeds, nog steeds, vertrouwen groeit, BLIJFT LOPEN!!!!

 

Sjonge wat is zo’n solexrit mooi! Lekker toeren door paadjes, dijk op en dijk af.
Langzaam ook het besef dat ondanks alle opmerkingen (van je familie moet je het maar hebben, onderhoud, als je er geen verstand van hebt – blijf er dan vanaf, alles natrekken voor je begint) iedereen je gewoon helpt! De ene keer duwen, de andere keer sleutelen, het is net of het zo hoort. Misschien vinden ze het wel leuk? Schrale troost dat ik niet de enige was met een  haperende solex . Op mijn beurt ook zo maar iemand geduwd, het hoort er inderdaad gewoon bij!

 

Het was grandioos mooi weer…. warm…… eigenlijk heet. Er was een moment dat we een café voorbij reden (iets met soort bier ofzo), maar daar kregen enkelen spijt van. Bij Wijhe had iemand zo’n dorst dattie linea recta naar de kroeg reed. De ene helft volgde, de andere helft (waaronder beide leiders) waren we volledig kwijt. Fijn dat er mobieltjes zijn.

 

Einde van de middag waren terug op locatie Harjo en gereed voor de derde helft. Fijn goed gekoeld bier, hapje erbij, maaltijdje gegeten. De hele rit, alle solexen en alle deelnemers worden natuurlijk geëvalueerd  zoals het hoort. De lang verwachte regenbui kwam eindelijk ook, maar daar hadden we geen last meer van.
Ik kan me herinneren dat iemand me een speldje heeft beloofd, ging over ‘beste fietser’(maar wel verkeerde club ofzo). Uh, het speldje mag ook per post gestuurd worden hoor!

Organisatie nogmaals bedankt voor deze schitterende, goed verzorgde dag en de mooie route!
Alle deelnemers bedankt voor de support, hulp en duw- en trekwerk!
Wat mij betreft heb ik vrienden gemaakt! Tot de volgende rit!!!!